អ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិអូស្ត្រាលីបានប្រើប្រាស់ការថត MRI ដើម្បីមើលទៅលើសកម្មភាពខួរក្បាលនៃមនុស្សវ័យក្មេងនៅពេលដែលពួកគេត្រូវបានបង្ហាញរូបភាពនៃមុខជាមួយនឹងការសប្បាយ, ខ្លាច ឬបង្ហាញពីអារម្មណ៍ស្ងៀមស្ងាត់។
យើងបានរកឃើញថា មនុស្សវ័យក្មេងដែលមានឪពុក ឬម្តាយ ឬបងប្អូនបង្កើតមានជំងឺបាយប៉ូឡានោះ បានថយចុះការឆ្លើយតបនឹងខួរក្បាលទៅនឹងអារម្មណ៍ដែលបង្ហាញលើមុខ ជាពិសេសមុខភ័យខ្លាចនោះ។ ហ្វីលីព មីតឆេល (Philip Mitchell) ដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ New South Wales បាននិយាយថា នេះគឺជាការស្រាវជ្រាវមួយដ៏សំខាន់។
ការបន្ថយសកម្មភាពនេះបានកើតមានឡើងនៅក្នុងផ្នែកមួយនៃខួរក្បាលដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាដើម្បីរក្សាការឆ្លើយតបទៅនឹងអារម្មណ៍, នេះដោយយោងតាមការស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុង Biological Psychiatry។
ចំពោះជំងឺបាយប៉ូឡា,ជួនកាលត្រូវបានគេហៅថា ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តគួបផ្សំជាមួយនឹងជំងឺសប្បាយខ្លាំងពេកនោះ, គឺអ្នកជំងឺនោះមានការប្រែប្រួលអារម្មណ៍ខ្លាំង។ ការព្យាបាលជាមួយនឹងថ្នាំរក្សាលំនឹងនៃអារម្មណ៍អាចជួយរក្សាអារម្មណ៍របស់អ្នកជំងឺក្នុងស្ថានភាពមួយធម្មតា។
យើងដឹងថា ជំងឺបាយប៉ូឡាគឺជាជំងឺជីវសាស្ត្រមួយដែលទាក់ទងនឹងសេនេទិចខ្លាំង ប៉ុន្តែហេតុផលមិនទាន់ត្រូវបានគេដឹងនៅឡើយ។ មីតឆេលបាននិយាយថា ការអាចកំណត់ពីមនុស្សវ័យក្មេងចំពោះហានិភ័យនោះនឹងអាចបង្កើតនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍បានទាន់ពេល, ផ្តល់អោយពួកគេនៅឪកាសល្អមានរយៈពេលវែង និងមានជីវិតសប្បាយ។
គាត់បានពន្យល់ថា ការស្រាវជ្រាវរបស់យើងបានបង្ហាញថា ជំងឺបាយប៉ូឡាអាចត្រូវបានទាក់ទងទៅនឹងមុខងារមិនធម្មតានៅក្នុងការរក្សាលំនឹងនៃអារម្មណ៍ និងនេះគឺជារឿងមួយដែលយើងនឹងបន្តស្វែងរកទៀត។ ហើយឥឡូវយើងមានមធ្យោបាយពិសេសៗមួយចំនួនក្នុងការកំណត់កុមារ និងមនុស្សវ័យក្មេងចំពោះហានិភ័យនៃជំងឺបាយប៉ូឡានោះ។
មីតឆេលបាននិយាយថា ការកំណត់ទាន់ពេលអាចផ្តល់ភាពប្រសើរឡើងនូវលទ្ធផលចំពោះមនុស្សដែលបន្តវិវត្តទៅជាជំងឺបាយប៉ូឡា ហើយក៏អាចការពារការកើតមានចំពោះមនុស្សមួយចំនួនផងដែរ៕
