អ្នកអាចកើតជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង, ស្ត្រូក, លើសឈាម, ថមថយសមត្ថកចិច្ចតម្រងនោម, មហារីក... ប្រសិនទទួលទានមីកញ្ចប់ជាប្រចាំ -នេះបើតាមការព្រមានរបស់សហគមអ្នកប្រើប្រាស់ Penang (ម៉ាឡេស៊ី) )។
សហគមអំពាវនាវដល់អ្នកប្រើប្រាស់ មិនត្រូវទទួលទានមីកញ្ចប់ ព្រោះមានគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់សុខភាព ។ ការស្រាវជ្រាវជាច្រើន បានបង្ហាញថា កម្រិតប្រើប្រាស់ម៉ូដ្យូមខ្ពស់ មានពាក់ព័ន្ធដល់ជំងឺមួយចំនួន ដូចជាលើសឈាម, ជំងឺបេះដូង, ស្ត្រូក និងបង្ករបួសឲ្យតម្រងនោម ។
ឆ្នាំ២០០៤ ម៉ាឡេស៊ី ប្រើប្រាស់ ៨៧០ លានមីកញ្ចប់ តែនៅឆ្នាំ២០០៨ តួលេខនេះគឺ ១.២១០ លានកញ្ចប់ កើនជិត ៤០% ។
. ពុំសូវមានតម្លៃជីវជាតិ
មីកញ្ចប់ ជាអាហារត្រូវបានកែច្នៃមានតម្លៃជីវជាតិតិចតួច ហើយវាត្រូវបានចាត់ទុកជាអាហារកំប៉ិកកំប៉ុក ។ មីកញ្ចប់ មានផ្ទុកបរិមាណខ្ពស់ កាបូអ៊ីដ្រាត, ម៉ូដ្យូម និងគ្រឿងទេសផ្សេងៗ និងផ្ទុកយ៉ាងតិចកត្តាចាំបាច់ដូជាៈ សារជាតិសរសៃ, វីតាមីន, សារជាតិរ៉ែ ។
. ឥទ្ធិពលដល់សរសៃឈាមបេះដូង, លើសឈាម
តាមស្តង់ដារ Codex អន្តរជាតិ (ស្តង់ដាររបស់អង្គការស្បៀងកសិក្មពិភពលោក) ចំពោះ មីកញ្ចប់ នោះពពួកសារជាតិគ្រឿងទេស ២៤ ក្នុង ១៣៦ មានក្នុងស្តង់ដារ Codex ជាអំបិលសូដ្យូម ហើយការប្រើប្រាស់សូដ្យូមជាមូលហេតុសំខាន់ ដែលមីកញ្ចប់មានបរិមាណសូដ្យូមខ្ពស់ ។ អាហារសម្បូរសូដ្យូម អាចបង្កការលើសឈាម, ជំងឺបេះដូង, ស្ត្រូក, របួសតម្រងនោម និងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗ ។
សហគមអ្នកប្រើប្រាស់ Penang ដំណើរការត្រួតពិនិត្យមីកញ្ចប់ ១០ មុខ នោះរកឃើញ ៣ មុខមានផ្ទុកសូដ្យូមលើ ១០០០ មីលីក្រាម ។ បរិមាណសូដ្យូមជាមធ្យម ត្រូវបានរកឃើញក្នុងកញ្ចប់ផ្សេងៗ គឺៗ ៣៣០ មីលីក្រាម ។ តាមរបបទទួលទានបង្ការបច្ចុប្បន្នរបស់អាមេរិក (RDA) បរិមាណសូដ្យូម សម្រាប់មនុស្សធំ និងកុមារ អាយុពី ៤ ឆ្នាំ គឺ ២៤០០ មីលីក្រាម ក្នុង១ថ្ងៃ ។ ការទទួលទានមីកញ្ចាប់ជាប្រចាំ អាចធ្វើឲ្យបរិមាណសូដ្យូមប្រើប្រាស់ហួសកម្រិតធម្មតា ព្រោះសូដ្យូមមានវត្តមាននៅក្នុងអាហារប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗទៀត ពិសេស គឺអាហារកែច្នៃស្រាប់ ។
. ប្រឈមឆ្លងជាតិពុល
ចំណាប់អារម្មណ៍ធំមួយ ចំពោះមីកញ្ចប់ កឺវាអាចបង្កើតប្រេង ឬ ខ្លាញ់ ប្រសិនមិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ ក្នុងដំណើរការផលិត ។ នេះជារឿង អាចកើតឡើង ប្រសិនប្រេងចំអិនមិនត្រូវបានអ្នកផលិតរក្សានៅសីតុណ្ហភាពសមស្រប ឬ មិនត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរជាប្រចាំ ។
. ធ្វើឲ្យទ្រុឌទ្រោមប្រព័ន្ធអង្គបដិបក្ខ
មីកញ្ចប់ ត្រូវបានគ្របដណ្តប់ ដោយស្រទាប់ក្រមូនមួយ ដើម្បីទប់ស្កាត់មិនឲ្យវាស្អិតជាប់គ្នា ។ រឿងនេះ អាចឃើញច្បាស់ពេលចាក់ទឹកក្តៅចូល ។ ក្រោយ១រយៈពេល ក្រមួននឹងអណ្តែងលើផ្ទៃទឹក ។
ស្តង់ដសារ Codex ក៏អនុញ្ញាតប្រើប្រាស់ដល់ ១០.០០០ មីលីក្រាម/គីឡូក្រាម សារជាតិគីមី Propylene glycol -សមាធាតុប្រឆាំងកកមួយ ដូចជាសារជាតិរក្សាសំណើមក្នុងមីកញ្ចប់ ។ Propylene glycol នឹងងាយត្រូវបានសរីរាង្គស្រូមយក និងផ្តុំក្នុងបេះដូង, ថ្លើម និងតម្រងនោម បង្កជាភាពខុសប្រក្រតី និងរបួស ។ សារជាតិគីមីនេះ ក៏មានលទ្ធភាពធ្វើឲ្យចុះខ្សោយប្រព័ន្ធអង្គបដិបក្ខ ។
មីកញ្ចប់ និងកញ្ចប់គ្រឿងទេស ក៏ផ្ទុកប៊ីចេងយ៉ាងច្រើន (MSG) ។ នោះជាសារជាតិបង្កើនក្លិនរសជាំតិ ត្រូវបានពួកអ្នកផលិតប្រើប្រាស់ ហើយ ១ - ២% នៃចំនួនប្រជាជន មានលទ្ធភាពអាលែកហ្ស៊ី ជាមួយប្រភេទប៊ីចេងនេះ ។
. បង្ករបួសតម្រងនោម និង ស្ត្រូក
ប្រើប្រាស់សូដ្យូម ច្បើនពេក មានពាក់ព័ន្ធដល់ជំងឺស្ត្រូក ឬ របួសតម្រងនោម, នៅម៉ាឡេស៊ី, ប៉ានីស្ថាន មានអ្នកជំងឺ ១៣.០០០នាក់ ត្រូវលាងឈាម ។ ក្នុង១ឆ្នាំៗ មានមនុស្ស ២៥០០ នាក់ ក្លាយជាអ្នកជំងឺខ្សោយតម្រងនោមដំណាក់កាលចុងក្រោយ ហើយក្នុង១ម៉ោង នៅម៉ាឡេស៊ី មាន ៦ ករណី នៃអ្នកជំងឺថ្មីត្រូវស្ត្រូក ។
. លទ្ធភាពបង្កមហារីក
សារជាតិគីមីមួយចំនួន មានក្នុងមីកញ្ចប់ មានលទ្ធភាពបង្កមហារីក ។ ឧទាហរណ៍ សារជាតិ Dioxir និងសារជាតិធ្វើឲ្យស្វិត ។
តាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) តិចបំផុត ៣០% នៃអ្នកជំងឺមហារីកទាំងអស់ អាចត្រូវបានទប់ស្កាត់ ដោយវិធានការសាមញ្ញ ដូចជាការអនុវត្តន៍របបទទួលទានមួយត្រឹមត្រូវ ៕
(ខ្មែរស្ថាបនា))
សហគមអំពាវនាវដល់អ្នកប្រើប្រាស់ មិនត្រូវទទួលទានមីកញ្ចប់ ព្រោះមានគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់សុខភាព ។ ការស្រាវជ្រាវជាច្រើន បានបង្ហាញថា កម្រិតប្រើប្រាស់ម៉ូដ្យូមខ្ពស់ មានពាក់ព័ន្ធដល់ជំងឺមួយចំនួន ដូចជាលើសឈាម, ជំងឺបេះដូង, ស្ត្រូក និងបង្ករបួសឲ្យតម្រងនោម ។
ឆ្នាំ២០០៤ ម៉ាឡេស៊ី ប្រើប្រាស់ ៨៧០ លានមីកញ្ចប់ តែនៅឆ្នាំ២០០៨ តួលេខនេះគឺ ១.២១០ លានកញ្ចប់ កើនជិត ៤០% ។
. ពុំសូវមានតម្លៃជីវជាតិ
មីកញ្ចប់ ជាអាហារត្រូវបានកែច្នៃមានតម្លៃជីវជាតិតិចតួច ហើយវាត្រូវបានចាត់ទុកជាអាហារកំប៉ិកកំប៉ុក ។ មីកញ្ចប់ មានផ្ទុកបរិមាណខ្ពស់ កាបូអ៊ីដ្រាត, ម៉ូដ្យូម និងគ្រឿងទេសផ្សេងៗ និងផ្ទុកយ៉ាងតិចកត្តាចាំបាច់ដូជាៈ សារជាតិសរសៃ, វីតាមីន, សារជាតិរ៉ែ ។
. ឥទ្ធិពលដល់សរសៃឈាមបេះដូង, លើសឈាម
តាមស្តង់ដារ Codex អន្តរជាតិ (ស្តង់ដាររបស់អង្គការស្បៀងកសិក្មពិភពលោក) ចំពោះ មីកញ្ចប់ នោះពពួកសារជាតិគ្រឿងទេស ២៤ ក្នុង ១៣៦ មានក្នុងស្តង់ដារ Codex ជាអំបិលសូដ្យូម ហើយការប្រើប្រាស់សូដ្យូមជាមូលហេតុសំខាន់ ដែលមីកញ្ចប់មានបរិមាណសូដ្យូមខ្ពស់ ។ អាហារសម្បូរសូដ្យូម អាចបង្កការលើសឈាម, ជំងឺបេះដូង, ស្ត្រូក, របួសតម្រងនោម និងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗ ។
សហគមអ្នកប្រើប្រាស់ Penang ដំណើរការត្រួតពិនិត្យមីកញ្ចប់ ១០ មុខ នោះរកឃើញ ៣ មុខមានផ្ទុកសូដ្យូមលើ ១០០០ មីលីក្រាម ។ បរិមាណសូដ្យូមជាមធ្យម ត្រូវបានរកឃើញក្នុងកញ្ចប់ផ្សេងៗ គឺៗ ៣៣០ មីលីក្រាម ។ តាមរបបទទួលទានបង្ការបច្ចុប្បន្នរបស់អាមេរិក (RDA) បរិមាណសូដ្យូម សម្រាប់មនុស្សធំ និងកុមារ អាយុពី ៤ ឆ្នាំ គឺ ២៤០០ មីលីក្រាម ក្នុង១ថ្ងៃ ។ ការទទួលទានមីកញ្ចាប់ជាប្រចាំ អាចធ្វើឲ្យបរិមាណសូដ្យូមប្រើប្រាស់ហួសកម្រិតធម្មតា ព្រោះសូដ្យូមមានវត្តមាននៅក្នុងអាហារប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗទៀត ពិសេស គឺអាហារកែច្នៃស្រាប់ ។
. ប្រឈមឆ្លងជាតិពុល
ចំណាប់អារម្មណ៍ធំមួយ ចំពោះមីកញ្ចប់ កឺវាអាចបង្កើតប្រេង ឬ ខ្លាញ់ ប្រសិនមិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ ក្នុងដំណើរការផលិត ។ នេះជារឿង អាចកើតឡើង ប្រសិនប្រេងចំអិនមិនត្រូវបានអ្នកផលិតរក្សានៅសីតុណ្ហភាពសមស្រប ឬ មិនត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរជាប្រចាំ ។
. ធ្វើឲ្យទ្រុឌទ្រោមប្រព័ន្ធអង្គបដិបក្ខ
មីកញ្ចប់ ត្រូវបានគ្របដណ្តប់ ដោយស្រទាប់ក្រមូនមួយ ដើម្បីទប់ស្កាត់មិនឲ្យវាស្អិតជាប់គ្នា ។ រឿងនេះ អាចឃើញច្បាស់ពេលចាក់ទឹកក្តៅចូល ។ ក្រោយ១រយៈពេល ក្រមួននឹងអណ្តែងលើផ្ទៃទឹក ។
ស្តង់ដសារ Codex ក៏អនុញ្ញាតប្រើប្រាស់ដល់ ១០.០០០ មីលីក្រាម/គីឡូក្រាម សារជាតិគីមី Propylene glycol -សមាធាតុប្រឆាំងកកមួយ ដូចជាសារជាតិរក្សាសំណើមក្នុងមីកញ្ចប់ ។ Propylene glycol នឹងងាយត្រូវបានសរីរាង្គស្រូមយក និងផ្តុំក្នុងបេះដូង, ថ្លើម និងតម្រងនោម បង្កជាភាពខុសប្រក្រតី និងរបួស ។ សារជាតិគីមីនេះ ក៏មានលទ្ធភាពធ្វើឲ្យចុះខ្សោយប្រព័ន្ធអង្គបដិបក្ខ ។
មីកញ្ចប់ និងកញ្ចប់គ្រឿងទេស ក៏ផ្ទុកប៊ីចេងយ៉ាងច្រើន (MSG) ។ នោះជាសារជាតិបង្កើនក្លិនរសជាំតិ ត្រូវបានពួកអ្នកផលិតប្រើប្រាស់ ហើយ ១ - ២% នៃចំនួនប្រជាជន មានលទ្ធភាពអាលែកហ្ស៊ី ជាមួយប្រភេទប៊ីចេងនេះ ។
. បង្ករបួសតម្រងនោម និង ស្ត្រូក
ប្រើប្រាស់សូដ្យូម ច្បើនពេក មានពាក់ព័ន្ធដល់ជំងឺស្ត្រូក ឬ របួសតម្រងនោម, នៅម៉ាឡេស៊ី, ប៉ានីស្ថាន មានអ្នកជំងឺ ១៣.០០០នាក់ ត្រូវលាងឈាម ។ ក្នុង១ឆ្នាំៗ មានមនុស្ស ២៥០០ នាក់ ក្លាយជាអ្នកជំងឺខ្សោយតម្រងនោមដំណាក់កាលចុងក្រោយ ហើយក្នុង១ម៉ោង នៅម៉ាឡេស៊ី មាន ៦ ករណី នៃអ្នកជំងឺថ្មីត្រូវស្ត្រូក ។
. លទ្ធភាពបង្កមហារីក
សារជាតិគីមីមួយចំនួន មានក្នុងមីកញ្ចប់ មានលទ្ធភាពបង្កមហារីក ។ ឧទាហរណ៍ សារជាតិ Dioxir និងសារជាតិធ្វើឲ្យស្វិត ។
តាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) តិចបំផុត ៣០% នៃអ្នកជំងឺមហារីកទាំងអស់ អាចត្រូវបានទប់ស្កាត់ ដោយវិធានការសាមញ្ញ ដូចជាការអនុវត្តន៍របបទទួលទានមួយត្រឹមត្រូវ ៕
(ខ្មែរស្ថាបនា))
